برنز

برنز
برنز

 

مِفرَغ یا برنز آلیاژی است از مس و قلع که با آن ابزارهای مختلف و مجسمه را تهیه می‌کنند. مفرغ قدیمی‌ترین آلیاژی است که انسان آن را تهیه کرده‌است، زیرا در معادن مس معمولاً فلز مس به طور طبیعی با قلع به صورت یک آلیاژ طبیعی وجود دارد به همین دلیل معمولاً نخستین ابزارهای مصنوعی فلزی که در قدیم توسط بشر ساخته شده غالباً از مفرغ است.

 

عصر مفرغ

عصر مفرغ دومین قسمت از عصر فلزات است که پس از دوره مس قرار می‌گیرد. این تقسیم بندی به این جهت است که مصنوعات فلزی این دوره از زندگی بشر بیشتر ترکیبی از مس و قلع است بطوری که کاوشهای دیرین‌شناسی نشان داده ساکنان ایران از پنج هزار سال قبل از میلاد مسیح نیز آلیاژ مفرغ را می‌شناخته‌اند و از آن برای ساختن مصنوعات فلزی خود استفاده می‌کرده‌اند و مصنوعات مفرغی نیز که در سایر نقاط دنیا ضمن حفاری‌ها به دست آمده قدیمی تر از این تاریخ نیست. بنابراین می‌توانیم شروع دوره مفرغ را از پنج هزار سال قبل از میلاد مسیح که شروع دوره آهن است بدانیم.

 

مفرغ در ایران

ایران دارای پیشینه بسیار طولانی در امر ذوب سنگ معدن و استخراج فلز مس می‌باشد، آثار بدست آمده از تپه قبرستان دشت قزوین متعلق به نیمه دوم هزاره پنجم پیش از میلاد، تپه علی کش در دهلران، تپه سیلک، تل ابلیس در بخش مرکزی رشته کوههای کرمان و کاوشهای بمپور و شهداد گویای این مطلب است. فلز کاران قدیمی به مرور در جهت بهره گیری از عناصر و ترکیب آنها، به ماده‌ای محکم تر از آلیاژ مس و قلع دست یافتند که اصطلاحاً مفرغ نامیده می‌شود. بدین ترتیب مفرغ بصورت یکی از برجسته‌ترین صنایع فلات ایران در آمد. عصر مفرغ در ایران به سه دوره فرعی تقسیم می‌شود که عبارتند از:

  • عصر مفرغ قدیم از ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ پیش از میلاد
  • عصر مفرغ میانه از ۱۶۰۰ – ۲۰۰۰ پیش از میلاد
  • عصر مفرغ جدید از ۱۲۰۰ – ۱۶۰۰ پیش از میلاد

 

مفرغ در جهان

هزاران سال است که از مفرغ کالاهای گوناگون می‌سازند. مفرغ اگرچه فلزی بسیار سخت و کارکردن با آن دشوار است، اما گفته می‌شود که چینی‌ها و مصری‌ها یونانی‌ها ایرانی‌ها و رومی‌های قدیم آن را می‌شناختند و از آن برای ساخت لوازم گوناگون استفاده می‌کردند. در کورنوال انگلیس معدن‌های زیادی وجود داشته که دارای ذخیره‌های عظیم قلع بوده‌است. بنابراین، قلعی از که از کورنوال به دست می‌آمده برای ساختن مفرغ در بخشهای دیگر اروپا استفاده می‌شده‌است. بیش از هزار سال قبل در کشورهای چین، کره و ژاپن هم مفرغ استفاده می‌شده‌است.

 

مفرغ در اروپا و آمریکا

مفرغ به سه صورت مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است: برای ظرفهای کلیسا، برای نیازهای روزمره، و در کارهای مورد نیاز. استفاده از کاسه‌های مفرغی از قرون وسطی در کلیساهای انگلیس متداول شده‌است. در انگلیس ساختن بشقاب و فنجانهای مفرغی بسیار رایج بود. اما در همان زمان اشخاص ثروتمندتر از ظروف نقره‌ای استفاده می‌کردند و استفاده از ظروف مفرغی فقط مختص طبقهٔ متوسط بود. در فرانسه، در قرن چهاردهم، از مفرغ برای ساختن ظرفهای نوشابه، بشقاب، نمکدان، و قابلمه‌های غذا استفاده می‌کردند. در قرن چهاردهم در آلمان کارخانه‌ای تأسیس شد که در آن محصولاتی از مفرغ می‌ساختند در همان زمان در بلژیک، هلند، سوئیس، روسیه و اسکاندیناوی نیز ظروف مفرغی ساخته می‌شد. در ایالات متحده از مفرغ، در دوره‌های اولیه کشف این قاره استفاده می‌شد و مقداری ظروف مفرغی مربوط به قرن هفدهم وجود دارد، اما تولید اساسی آن بین سالهای ۱۷۵۰ (میلادی) و ۱۸۵۰ (میلادی) انجام پذیرفت. در آن زمان از مفرغ برای تهیهٔ تمام ظروف آشپزخانه استفاده می‌شد.