تکنیک های بهبود و احیا دندان . این تکنیک ها به طور عمومی استناد شدیدی به فلزات گران بها، به طور ویژه به طلا می نمایند. این امر برای پر کردن حفره ها ( filling of cavities ) ساختمان یا ساختار افزارهای ارتودنتیک ( orthodontic appliance ) تاج ها ( crowns ) پل های دندان ها ( bridges ) و اجزاء دیگر کاربرد دارد . در این رابطه، الزام های مختلف فلز، برای آلیاژهای مورد استفاده در دندان پزشکی اساسی بوده و با اهمیت می باشد. این آلیاژها میبایست غیر سمی (nontoxic ) و سازگار با بافت های زنده (biocompatible) بوده و می بایست برای محیط های زبانی (oral) واحد یک اصالت کاملا کافی باشند، آنها لازم است برای امکان تولید شکل های مورد تمایل قابلیت کافی نشان داده و همچنین خواص فیزیکی مورد نیاز را جهت یک مقاومت خوب به تنش و سایش ها ارائه دهند. بعلاوه آنها دارای الزام های ویژه متعددی هستند که در ارتباط با تیپ و رنگ کارکرد مورد تمایل، تکنیک های تولید یا شکل دهی، مهارت های تکنسین ها و دندان پزشکان می باشد .
پر کردن مستقیم حفره ها. طالی خالص فویل (foil) و طلای مشبک (Mai Gold) هنوز مورد استفاده برای پر سازی حفره های داخل دندان ها ( به وسیله دندان پزشکان ماهر) دارد. پر سازی های سخت تر می توانند به وسیله فویل پلاتینیوم ساندویچ شده (sandwiched foil ) در بین لایه های فویل طلا انجام گیرد: لیکن این ترکیب مواد، حتی به تنهایی به مهارتی بیش از طلای فویل نیاز خواهد داشت . اخیرا تولیدات پودری طلا (powdered gold) به وسیله روش اتمیزیش (atomization) و یا روش رسوب شیمیایی نیز برای پر سازی مستقیم حفره های دندان مورد استفاده قرار گرفته اند. خواص فیزیکی طلا ، جهت پر سازی مستقیم
آلیاژهای کار شده wrought alloys / (Ref 2)
سیم و فویل ساخته شده از طلا و سایر فلزات گرانبهای دیگر، مورد استفاده در دندان پزشکی داشته و اساسا برای ساخت وسایل مورد استفاده در دندان پزشکی داشته و اساسا برای ساخت وسایل «اردودنتیک» (orthodntic) مورد مصرف دارند. جامعه دندان پزشکی آمریکا (ar) با اختصاص شماره 7 (No. 7) دو گرید سیم گرانبها. با محتوی کم و زیاد را طبقه بندی و تعریف نموده است (جدول 2 مشاهده شود).
رنج های ترکیب و محدوده ها (و همچنین رنگ های ) A در آلیاژ سیم فلز گرانبهای دندان پزشکی، در جدول 3 ارائه شده است. جدول 4، الزامات فیزیکی و خواص مکانیکی مربوط به آلیاژهای جدول 3 را معرفی می نماید.
آلیاژهای ریخته گری (Ref 1,2) / CCast alloy
به دلیل واسط های زیاد، بالاترین استفاده از فلزات گران بهای دندان پزشکی، در بهبود و احیاء با ریخته گری فلز درگیر است. در این رابطه، مثال های اجرایی شامل کارگذاری روکش (Cover inlays)، تاج، چل های چند واحد (Multiple unit) و سایر اجزا است.
متد «واکس کم شونده» (wax lost) نیز به طور اساسی، در این رشته مورد مصرف دارد. مذاب ها عموما با شعله انجام می گیرند؛ لیکن روش های ذوب مقاومتی و اینداکشن نیز در حال رشد هستند.
ریخته گری ها در رنج کوچک (5/2 تا 1 وزنی پنی) g 40 تا 5/1 می باشند. هر مدل واکس صرفا یک قطعه خاص را به تولید می رساند در ساخت مدل اولیه (pattern) انقباض و کشیدگی ها مجاز نخواهند بود. قالب های نوع دقیق پوسته ای (mold investment) میتوانند نسبت های بالا را تا 1.25% با مقادیر خطی توسعه دهند.
باید توجه نمود که روش های متعدد دیگر ریخته گری نیز در دسترس هستند این امر برای رنج ها و تیپ های مختلفی که حتی در قیمت تمام شده نیز موثر واقع می شود و جهت توجه به مسائل مشتریان از سال 1970 به بعد توسعه یافته است. جدول 5 رنج های سختی و ترکیب شیمیایی آلیاژهای طلای ریخته گری را به وسیله ADA ارائه می دهد. در حالی که جدول 6 محدوده شمیمیایی این فلز را برای توجه به امور تجاری و نرخ های رایج آن معرفی می کند. در این رابطه، سفارش دارد به دسته بندی طلاهای جدول 5 (معرفی شده به وسیله ADA) به درستی توجه شود. آلیاژ 15 آمده در جدول 6 یک سری جدید ریخته گری است که « کم - طلا » و « بوردرلین » نامیده شده و مورد مصرف در تاج ها و پل های دندان دارد ( Ref 6) ، خواص آلیاژهای معرفی شده در این جدول برابر III , IV در ADA بوده و در جدول 7 معرفی گردیده است. این آلیاژهای « کم - طلا » برای توجه به نظر مشتریان، از سال های 1920 به بعد ایجاد و معرفی شده است .
توجه : هیچ کدام از شماره های ردیفی عنوان شده در جداول 7، 6، 4 و 3 اعتباری در نامگذاری این گروه فلزی نداشته و توجه گردد که دسته بندی استاندارد این فلز ، تنها در طی این فصل ، ارائه شده است .